OKTAWA UROCZYSTOŚCI WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Czas jesiennego obumierania przyrody, dłuższe wieczory, ale przede wszystkim kalendarz liturgiczny i tradycja chrześcijańska, nakłaniają, aby zastanowić się nad przemijalnością naszego życia. W Kościele Powszechnym dnia 1 listopada obchodziliśmy Uroczystość Wszystkich Świętych – święto tych, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie. Z kolei 2 listopada w tzw. „Dzień Zaduszny” wspominaliśmy zmarłych, którzy w czyśćcu przygotowują się do chwały nieba. Pośród wielu możliwości pomocy duszom czyśćcowym, obchodząc oktawę Wszystkich Świętych (8 kolejnych dni), możemy ofiarować im wyjątkowy dar: uzyskać odpust, czyli darowanie czyśćcowej kary za grzechy.
Wszelkie modlitwy za zmarłych, w tym zyskiwanie odpustów, stanowi wyraz wiary Kościoła w obcowanie świętych i powszechne powołanie do świętości, niezależnie od stanu (małżeństwa, samotności, kapłaństwa czy życia konsekrowanego), a także wykonywanego zawodu.
Stwórca powołując człowieka do świętości, pomaga mu swoimi łaskami każdego dnia. My z kolei możemy pomagać zmarłym również w każdym dniu naszego życia. Przeżywany obecnie czas oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych motywuje nas do tego tym bardziej. Mamy możliwość uczestniczenia w codziennych procesjach różańcowych na parafialnych cmentarzach, odmawiania cichych modlitw za naszych zmarłych, a także zapalania zniczy, aby „rozświetlać im drogę do nieba”. Poświęcając w tych dniach trochę swojego czasu, możemy się niezwykle przyczynić do uzyskania upragnionego szczęścia wiecznego osobom, które uprzedziły nas w wędrówce do wieczności.
Uczniowie klasy I THR wraz z wychowawczynią p. Anną Budner, w ramach lekcji religii, wpisali się w tradycję Kościoła i w ostatni poniedziałek (podczas trwania oktawy Wszystkich Świętych), na cmentarzu parafialnym w Białobrzegach spełnili swój chrześcijański obowiązek. Odnajdując groby zapomniane, zapalali na nich znicze i modlili się za dusze zmarłych. Pomagając tym, o których być może zapomniała rodzina a pokazując, że nie zapomniał Kościół – wspólnota wierzących.